Van de voorzitter – W24

Korfbal

Het eerste won bij Dalto en heeft promotie naar de hoogste klasse weer in eigen hand. Het leek er lange tijd niet op maar een 13-10 achterstand werd omgezet in een 13-15 overwinning en die was zeer welkom. SCO verloor. Dus zaterdag valt de beslissing. Bij winst op Mid Fryslân zijn we er sowieso en bij andere resultaten zijn we afhankelijk van de wedstrijd SCO-Dalto. Wat mij betreft mag Dalto weer eens ouderwets vlammen daar in Friesland, maar gelet op de resultaten van de afgelopen weken is die kans niet groot.

Een drama speelde zich af bij de A1. Het werd niet meer verwacht maar de A1 rechtte zijn rug en was een groot deel van de wedstrijd de betere van Dalto A1. Bij winst zou een opzienbarende handhaving ten koste van Dalto een feit zijn. De A1 is het hele seizoen geteisterd met pittige blessures en andere malheur. Op volle sterkte zou het team o.l.v. van Kelly een mooie middenmoter geweest zijn. In de laatste seconde werd een voorsprong uit handen gegeven; 18-18 en degradatie was een feit. Het is knap dat dit team zich zo kon opladen en laten zien waar ze toch nog toe in staat is. Spirit genoeg en dat nemen we mee naar  volgend seizoen.

“Only 7 minutes to go?”. Dat is wat mijn Engelse zwager zei toen hij de parkeerplaats van KZ opreed om naar zijn neef Sem te komen kijken die met het tweede moest aantreden tegen KZ 3. “No it’s the score, 7-0”. De wedstrijd was een minuut of tien bezig. Ook het tweede is niet op volle sterkte, maar dit ging wel heel hard. De ruststand was 13-0. Deed me denken aan mijn aspirantentijd. Na de rust meer balans, het werd 18-9, dus ook in deze samenstelling kon het best. Donderdagavond werd de inhaalwedstrijd gespeelt tegen Drachten 2, winst hing de hele wedstrijd boven het veld, maar het moest van diep komen op deze zomerse avond. Na een 10-13 ruststand en een 14-17 tussenstand werd met 22-19 gewonnen. Volgend jaar in de reserve hoofdklasse. Dat klinkt toch wel als een promotie toch?

Het derde haalde woensdag in bij KZ 5 en won met 13-18. A.s. zaterdag staat de kampioenswedstrijd thuis tegen KVA 3 op het programma.

De A2 wist met 12-10  van stadsgenoot Blauw Wit A1 te winnen en heeft zich toch mooi verwijderd van de onderste plaatsen. De A3 moest donderdag naar de ongeslagen koploper Synergo A2 en kwam met een knappe 7-8 overwinning terug maar wordt geen kampioen zoals in de najaarscompetitie. De C1 en D1 zijn niet echt van de grond gekomen en de F1 heeft een mooi 2^e plaats te pakken achter KZ F1 die ze zelfs een keer wist te verslaan.

De midweek moet ook nog inhalen en als dat lukt zou het zo maar kunnen zijn dat ze toch weer bovenaan eindigt.

De temperatuur

Ik bedoel temperatuur van de club. Niet die van het weer dat door meteorologen saai gevonden wordt. De temperatuur van de club is alles behalve saai maar veelbelovend voor volgend seizoen. Het lijkt erop dat voor volgend seizoen de bezetting van alle functies redelijk op orde is. We zijn een heel eind op weg en ik vind het een prettig gevoel als we op vakantie kunnen gaan zonder al te veel zorgen voor het nieuwe seizoen.

Financieel gaat het goed. Ik verwacht een positiever financieel resultaat dan we in de ALV  van 2022 gepresenteerd hebben. Ik denk dat we de belofte hebben kunnen waarmaken dat we het gat aanzienlijk zouden verkleinen. Naast de bestaande sponsors hebben we een nieuwe hoofdsponsor voor komend seizoen en gaan we een naamverbintenis aan met een nieuwe uitrusting. Een publicatie op de site is in voorbereiding en als het derde kampioen wordt dan krijgt het bij lekker weer een van zijn producten voorgeschoteld. De kantine draait goed en levert weer dekking in onze begroting op. Er wordt keihard gewerkt en de uitstraling van ons etablissement op het eiland wordt steeds beter.

Er gaan spelers om diverse redenen stoppen en dat is altijd jammer en soms doet het pijn. Soms is het ook onvermijdelijk vanwege studie of carrière. Maar er komen ook weer nieuwe gezichten binnen en dat is altijd weer leuk en verfrissend. Ons scoutingteam heeft er nog de handen vol aan.

Twee weken geleden leken we af te stevenen op sportieve boetes voor volgend seizoen vanwege het fluiten van te weinig wedstrijden. Puntenaftrek bij de start van de competitie dus. Niet omdat we er geen zin in hebben maar omdat de mensen die voor ons fluiten ook nog veel andere dingen doen. We moesten nog 10 wedstrijden in twee weken fluiten. Eitje, dachten Ed en Edwin en ze zijn aan de slag gegaan van zonsopkomst tot zonsondergang. We lijken het te gaan halen waarbij het Steffen gegund wordt om het laatste punt binnen te halen. Over spirit gesproken.

De jeugdgroei heeft nog niet doorgezet. We zitten niet op de koers van een team per seizoen. Het opzetten van schoolkorfbal is in Amsterdam een taai proces dat veel tijd kost. Daar heb ik eerder over geschreven. Via schoolkorfbal jeugd werven was ons doel dit seizoen. Dat verschuiven we naar volgend seizoen. En gemiddeld een jeugdteam per jaar groei mag ook een jaar nul zijn en daarna twee. Geen probleem. De begeleiding van de jeugd, ook een kopzorg, begint intussen onder leiding van Jim vorm te krijgen. O.a. spelers uit de selectie gaan aan de slag. En dat is zo belangrijk voor de inspiratie van kinderen en de overdracht van het korfbal-DNA naar de jeugd.

Zaterdag 17 juni de seizoensafsluiting. Tot dan.        

Hans