Artikel thumbnail

Van de voorzitter – W13

Gepubliceerd op 31 maart 2023

Zaterdag 1 april is zo’n beetje de laatste ronde in de zaal. De A3 en de midweek moeten daarna nog wedstrijden inhalen maar dan zit het er weer op. Het derde kan na de winst tegen Swift 3 (14-24) thuis kampioen worden door minimaal een punt te pakken van De Danaïden 3, een team waar eerder van verloren werd. Dan kan Pernix 3 nog gelijk komen maar de bijvangst van de grote winst op Pernix van twee weken geleden is dat het onderling resultaat flink in ons voordeel is. Komt dat zien om 15.45 uur. Daarvoor speelt het tweede tegen Wit Blauw 2. Zaterdag werden geen punten op het platteland achtergelaten, er werd met 15-22 gewonnen bij SCO 2. Zaterdag staat niets meer op het spel dan een lekker partijtje korfbal. Wit Blauw is in theorie nog niet gedegradeerd maar ook al zouden ze winnen dan is het afhankelijk van het resultaat van SCO 2 tegen het reeds zonder een punt gedegradeerde OVVO 2.
Bij de midweek is het wat onoverzichtelijk. Kennelijk komen tegenstanders niet op omdat ze de vrijdag al zien als weekend. Onze midweek heeft wel het minste aantal verliespunten maar ik ben benieuwd of de competitie uitgespeeld wordt. De A2 komt niet meer van de onderste plek in de 2e klasse en de A3 blijft lekker middenmoter. De C1 is ook onderaan beland en de D1 heeft het knap gedaan met een tweede plek net als de F1.

Bibian Mentel sportgebouw
Zo gaat onze sporthal voortaan heten. Genoemd naar een indrukwekkende sportvrouw die twee jaar geleden overleed. Zie verder op de site. Toen vorig jaar duidelijk werd dat de gemeente de sporthal een andere naam wilde geven dacht ik nog dat het allemaal gedoe om niets is. Laat de gemeente nou eerst eens zijn zaken op orde krijgen. Maar hier wordt ik wel stil van en daarom zeg ik er niets meer over alleen dat we er trots op mogen zijn.

Cluppie achter dat hek
Dat zijn we niet meer sinds de verhuizing. We kunnen het niet meer runnen zoals het ging. We hebben te maken met fikse overeenkomsten en verplichtingen, onze financiële huishouding is groter geworden en onze accommodatie groter en luxer.
De gemeente is, of we het nou willen of niet, een partner waar we mee moeten leren samenwerken. En dat geldt andersom ook. Met deze nieuwe plek in Amsterdam zijn we verplichtingen aangegaan die we aan kunnen maar we moeten er hard aan werken. Alsof we een professioneel bedrijf zijn terwijl we in de kern nog steeds dat cluppie zijn. Daar kunnen we maar moeilijk afscheid van nemen en dat gaat soms met irritatie. Maar we hebben geen keuze want terug naar het cluppiegedrag is einde oefening.
We hebben er voor gekozen om aan groei te werken. Dat gaat niet vanzelf en we ontdekken dat er eerst andere dingen gefikst moeten worden zoals vrijwilligers werven, maar ook de scholen in de omgeving benaderen. Dat laatste is in Amsterdam een uitdaging omdat de gemeente er tussen zit. Daar waar het elders geregeld wordt tussen scholen en korfbalverenigingen moet je hier eerst een aantal hindernissen zien te nemen voordat je toegelaten wordt en dat kost extra inzet van mensen. Dat werkt niet stimulerend en je zou zeggen dat de gemeente kan scoren op beleid (meer kinderen in beweging) terwijl wij scoren op groei. Meekoppelende belangen heet dat die hier kennelijk nog niet herkend worden.

Hans